Bug Crushers – Voor particulier en bedrijven
Mollen
Mollen zijn kleine, zachte beestjes. Maar u wilt ze niet in uw tuin. Ze ondergraven uw gazon met hun gangen. En molshopen verhinderen uw kinderen om ongestoord te ravotten.
Zijn die bulten u ook een doorn in het oog? Bug Crushers vangt uw mollen. Zo krijgt u uw gazon weer helemaal strak. Wij werken alleen met klemmen die we in de hoofdgangen plaatsen. Een diervriendelijke oplossing, want de mol hoeft geen seconde te lijden. Veel beter dan toxische, milieuvervuilende producten.
Onze medewerker plaatst de klemmen in uw tuingrond. En komt ze geregeld controleren. Zo heeft u binnen de kortste keren geen last meer van die lelijke hobbels. Kruipt er even later een andere mol rond? Bel ons dan gerust weer op.
Ongediertebestrijding op maat
Preventie & effectief bestrijden
Online rapportage
Biologie
Mollen zijn kleine, gravende zoogdieren. Hun ogen zijn slecht ontwikkeld, maar wat ze missen aan zicht, maken ze goed met hun tastzin. Alle mollen hebben een zeer gevoelige snuit en lange, geklauwde vingers die ze gebruiken om tunnels te graven. De 22 tentakelachtige uitsteeksels op de snuit van de sterneusmol zijn zes keer gevoeliger voor aanraking dan een mensenhand.
In plaats van een vacht die plat ligt en naar de staart wijst, zoals bij de meeste zoogdieren, hebben oostelijke mollen een dichte vacht die recht omhoog steekt. Dit voorkomt dat grond in hun vacht vast komt te zitten wanneer ze zich door een tunnel terugtrekken. Mannetjesmollen zijn meestal groter dan vrouwtjes, hoewel de meeste soorten niet langer zijn dan 25 centimeter. Ze wegen gewoonlijk 72 tot 128 gram.
Tijdens het broedseizoen zullen de mannetjes hun tunnel uitbreiden naar meer territoria om vrouwtjes te vinden om mee te paren. Zodra het broeden gedaan is, wordt er een bolvormige nestkamer gemaakt, bekleed met droog plantenmateriaal.
Een vrouwtjesmol baart drie tot vier haarloze baby’s per keer. Als ze 14 dagen oud zijn, beginnen de mollenbaby’s, die pups worden genoemd, hun haar te groeien. Na vier tot vijf weken worden de jongen gespeend, en na 33 dagen verlaten ze het nest. Na vijf tot zes weken verlaten de jongen hun moeder en de tunnel volledig. Mollen leven gewoonlijk drie jaar.
Insecten bestrijding
Onderneem actie alvorens het een echte plaag wordt.
Knaagdieren bestrijding
Snelle en efficiënte knaagdierenbestrijding.
Overige bestrijding
Voor elke plaag een specifieke oplossing.
Professionele ontsmetting en reiniging
Dankzij onze ervaring kunnen we snel en efficiënt te werk gaan.
De leefomgeving van mollen
Mollen zijn fossiel, wat betekent dat ze een groot deel van hun leven ondergrondse holen graven. Mollen zijn verbazingwekkende tunnelgravers – oostelijke mollen kunnen in één nacht een hol van 49 meter graven. Het menselijke equivalent zou het graven van een tunnel van 0,8 kilometer in dezelfde tijd zijn. De meeste soorten leven in weiden, graslanden, bossen, wetlands of oevergebieden.
Mollen verkiezen een vochtige maar goed gedraineerde bodem om gemakkelijk te kunnen graven. Zand- of leembodems vormen een ideale habitat, terwijl zware kleibodems en te rotsige of verdichte bodems minder aantrekkelijk zijn om in te graven.
Mollen gebruiken tunnels om zich te verplaatsen, maar tunnels zijn meer dan alleen maar ondergrondse snelwegen. Mollen graven speciale kamers aan de uiteinden van tunnels die dienen als slaapkamers en geboorteplaatsen. Soms leven mollen generaties lang in een reeks tunnels voor ze verhuizen.
Zo hebben ze ook een keuken waar ze hun eten in leven (regenwormen) houden en bewaren. Door in hun kop te buiten worden deze onbeweeglijk.
Wat eten mollen?
Mollen zijn insectivoren, of insecteneters. Sommige soorten eten echter meer dan alleen insecten. De sterneusmol, bijvoorbeeld, is een goede zwemmer en eet vissen en ongewervelde waterdieren.
De gewoonte van de mol om zich door de bodem te graven vergt heel wat energie. Zo verbruikt een mol elke dag bijna 100% van zijn lichaamsgewicht. Hoewel ze vaak ten onrechte als planteneters worden beschouwd, zijn mollen roofdieren die hun uitzonderlijke tastzin gebruiken om ongewervelde dieren te vangen, zoals duizendpoten, regenwormen, larven en andere insecten. Zaadpeulen en ander plantaardig materiaal maken een veel kleiner deel uit van het dieet van een mol. Het is dan ook een misverstand dat mollen zich ingraven in tuinen om de wortels van planten op te eten. De schade die mollen aanrichten is dan ook in de eerste plaats het gevolg van het graven van tunnels en niet van het rechtstreeks eten van planten.
Ze zijn eigenlijk uit op de regenwormen die zich in de tuingrond bevinden. Mollen zijn zo dol op regenwormen dat ze per dag bijna hun lichaamsgewicht aan regenwormen opeten.
Gewoontes
Mollen brengen het grootste deel van hun leven alleen en ondergronds door in hun tunnels. Mollen zijn zulke eenlingen, in feite, dat drie tot vijf mollen per 4000m² als veel wordt beschouwd .
Ze brengen hun tijd door met het graven van tunnels en het jagen naar voedsel. Een permanente tunnel is gewoonlijk ongeveer 5 cm in diameter en 20 tot 60 cm onder het oppervlak, terwijl tijdelijke tunnels zich gewoonlijk vlak onder het grondoppervlak bevinden.
Regenachtige dagen in het late voorjaar en de zomer veroorzaken meestal de grootste activiteit bij mollen, omdat ze in die tijd koortsachtig voedsel verzamelen. Langdurige regenperiodes zijn een jaarlijkse bron van mollensterfte. Door de drogere omstandigheden graven mollen zich dieper in de bodem in. Omdat mollen geen winterslaap houden, dienen deze diepere tunnels als voedselvoorraad het hele jaar door, wat vooral tijdens strenge winters van belang is. Hun ondergrondse levensstijl houdt hen ook veiliger dan de meeste kleine dieren, hoewel wasberen, dassen, stinkdieren, vossen en honden mollen soms uit hun holen graven en haviken en uilen af en toe mollen van het oppervlak weggrissen.
Welke schade kunnen mollen aanrichten?
Zonder twijfel kunnen mollen plaatselijk destructief zijn. Ze duwen vulkaanvormige hopen grond zonder in- of uitgangsgaten van diep onder het grondoppervlak omhoog. Hun tunnels creëren verhoogde richel(s) van aarde die door gras van gazons lopen en uiteindelijk een complex netwerk vormen van meerdere lijnen. Deze heuvelruggen komen het meest voor in de schaduwrijke delen van gazons en soortgelijke terreinen. De grond rond richels en heuvels voelt zacht en sponzig aan.
Voor deze reden worden mollen soms als ongedierte beschouwd, omdat ze schade toebrengen aan gras, bloembedden en boomwortels, en zo uitgebreide cosmetische schade toebrengen aan gazons, sportvelden, golfbanen en tuinen wanneer ze hun tunnels graven. Mollentunnels kunnen worden ingedeeld in twee basistypes, ondiepe en diepe. Deze kleine dieren zijn echter zeer belangrijk voor het beluchten van de bodem en het uitroeien van schadelijke insecten. Voor de rest zijn deze dieren onschadelijk.